گئورگی هاجی ، مارادونای فوتبال رومانی بود و شخصیت کاملاً پیچیده‌ای داشت. از طرفی قهرمان توده‌های رومانیایی بود و از طرف دیگر در سانتیاگو برنابئو و نیوکمپ چندان مورد توجه قرار گرفته نمی‌شد.
نگاهی به دوران ورزشی گئورگی هاجی
گئورگی هاجی که متولد ۵ فوریه ۱۹۶۵ در موکیورِ رومانی بود، فوتبالش را در سال ۱۹۸۲ از باشگاه فارول کونستانتا شروع کرد و با بازی در اسپورتول استودنتسک و استوا بخارست در مجموع به سه قهرمانی لیگ برتر رومانی، دو قهرمانی جام حذفی رومانی، یک نایب قهرمانی جام باشگاه های اروپا و قهرمانی در سوپر کاپ اروپا رسید. البته در بخش ابتدایی این مقاله، قضاوت نسبتاً غیرمنصفانه‌ای انجام دادیم. رئال مادرید باید قهرمان لالیگای ۹۲-۱۹۹۱ می‌شد اما در سفر روز آخرشان به تنه‌ریف آن را از دست داد. اتفاقی که طی دو فصل متوالی رخ داد و لوس بلانکوس در روز آخر فصل، لالیگا را در جزایر قناری از دست داد. قهرمانی سال ۱۹۹۲ که آغاز راه تیم رؤیایی یوهان کرویف شد، بی‌شک حق گئورگی هاجی بود که در آن سال بسیار درخشان ظاهر شده بود. پاداش عملکرد فوق العاده او در آن فصل، اما با شکست دردناک برابر تنه‌ریف از بین رفت. در حالی‌که رئال مادرید از اواخر اکتبر بر لالیگا حکمرانی می‌کرد با شکست روز آخرش در جزایر قناری، قهرمانی را به بارسلونا تقدیم کرد. وقتی که این اتفاق بار دیگر برای رئال مادرید تکرار شد، گئورگی هاجی در ایتالیا بود و یک بار دیگر فوتبال روی بدش را به او نشان می‌داد. با وجود عملکرد درخشانی که گئورگی هاجی از خودش به نمایش گذاشته بود، برشا با شکست برابر اودینزه در در دیدار پلی آف که در بولونیا برگزار می‌شد به سری بی سقوط کرد. هاجی با توجه به توانایی‌هایی که داشت و گزینه های بسیاری که روی میز بود، یک سال پیش از آغاز جام جهانی تصمیم به ادامه حضور در برشا گرفت. او در راندینله باقی ماند و تیم را خیلی زود به سری آ برگرداند؛ گئورگی، قلب‌های شکسته شدۀ شهر را تسکین بخشید.
در تابستان ۱۹۹۴، هاجی به همراه رومانی راهی جام جهانی ایالات متحده آمریکا شد. رومانی به عنوان یکی از شگفت انگیز ترین تیم‌های این جام در نهایت با شکست برابر سوئد، در ضربات پنالتی مرحلۀ یک چهارم نهایی از گردانه رقابت‌ها کنار رفت اما عملکرد درخشان هاجی در این مسابقات هم ادامه دار بود و این جام جهانی به نوعی پاداش ماندن او در برشا بود. با وجود رژیم چائوشسکو در رومانی، مدت ها بود که فوتبال این کشور ستاره بزرگی را در سطح فوتبال اروپا به خود نمی‌دید، اما بعد از انقلاب ۱۹۸۹ رومانی، هاجی و سایر بازیکنان تیم ملی فوتبال این کشور سبک جدیدی را در فوتبال رومانی به وجود آوردند. رومانی موفق شد تا با شکست میزبان جام جهانی ۱۹۹۴ در پاسادنا در مقابل ۹۶ هزار تماشاگر آمریکایی، به عنوان تیم اول گروه به مرحله بعد صعود کند و در آنجا به شکل غیرقابل باوری مقابل آرژانتین به پیروزی برسد و به جمع هشت تیم پایانی جام راه یابد. هاجی یکی از کلیدی ترین بازیکنان رومانی در راه کسب همه این دستاوردها بود. رومانی در یک چهارم نهایی مقابل سوئدی قرار می‌گرفتند که کاملا تیم متفاوتی از آن‌ها بود؛ قدرت، بازی فیزیکی و استعداد اندکی که سوئدی‌ها داشتند در مقابل بازی احساسی و هنرمندانه رومانیایی‌ها قرار می‌گرفت. پس از تساوی ۲-۲ در ۱۲۰ دقیقه، قلب رومانیایی‌ها در ضربات پنالتی شکست و رؤیای بازی با برزیل در نیمه نهایی جام جهانی برای آن‌ها هیچ و پوچ شد. برای سومین سال متوالی، گئورگی هاجی در پایان یک فصل فوتبالی شاهد شکستن قلب خودش، هم‌تیمی‌ها و هوادارنشان بود؛ از تنه‌ریف گرفته تا بولونیا و در نهایت استنفورد این درام تلخ برای او هرساله تکرار می‌شد. ۱۰ سال قبل تر، هاجی به عنوان جوانی ۱۹ ساله راهی یورو ۸۴ شده بود. نقش برجسته او در دیدار با اسپانیا و ۴۵ دقیقه ابتدایی بازی با آلمان غربی نشان دهنده این مسئله بود که او چیزهای بیشتری را از فوتبال می‌خواهد. بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۴، رومانی تنها جواز حضور در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا را به دست آورد. هاجی در آن زمان در اوج نبود و بعد از اینکه فرم بهتری گرفت، رومانی با شکست برابر ایرلند در یک هشتم نهایی از دور رقابت‌ها کنار رفت. جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا اما متعلق به گئورگی هاجی بود، جایی که او توانایی‌هایش را به دنیای فوتبال نشان داد.
طی دو سال بعد از جام جهانی آمریکا شاهد بهترین دوران فوتبالی هاجی در بارسلونای یوهان کرویف بودیم. سرمربی هلندی بلوگرانا می‌خواست تا هاجی را جانشین میشل لادروپ کند. هرچند که ستاره رومانیایی بارسایی‌ها شروع خوبی در نیوکمپ نداشت و مصدومیت‌ها و خط خوردگی‌های گاه و بیگاه او از لیست تیم، با بازگشت قدرت به پایتخت اسپانیا همراه شد.عملکرد ضعیف هاجی در یورو ۹۶ با خروج از نیوکمپ همراه شد و سپس او با تصمیمی غیرمنتظره راه استانبول را در پیش گرفت و به گالاتاسرای پیوست. جایی که او بار دیگر توانایی‌هایش را ثابت کرد و علاوه بر قهرمانی در سوپر لیگ ترکیه، مدال قهرمانی جام یوفا را هم به گردن آویخت تا جهان فوتبال برای اولین بار بعد از جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا از توانایی‌های او قدردانی کند. بعد از پایان فصل ۰۱-۲۰۰۰ و به دست آوردن چهار قهرمانی سوپر لیگ ترکیه، دو قهرمانی قهرمانی جام حذفی، یک جام یوفا و یک سوپر کاپ اروپا، هاجی کفش‌هایش را آویخت و از دنیای فوتبال خداحافظی کرد اما خیلی زود در کشوری که بسیار به آن علاقه‌مند بود یعنی ترکیه، به عنوان مربی شروع به کار کرد. با وجود تمام فراز و نشیب هایی که او در دوران حضورش در تیم ملی رومانی داشت اما بدون شک به سبب لحظات جادویی‌ای که در فوتبال این کشور رقم زده همواره به عنوان بهترین فوتبالیست تاریخ رومانی شناخته می‌شود و سخت است که رؤیای ظهور بازیکنی چون او را در فوتبال این کشور داشته باشیم. هاجی سابقه آقای گلی جام باشگاه‌های اروپا، هفت بار انتخاب به عنوان مرد سال فوتبال رومانی، قرارگیری در تیم منتخب جام جهانی ۹۴، نفر چهارم توپ طلای سال ۱۹۹۴، سه بار انتخاب به عنوان مرد سال فوتبال ترکیه و قرارگیری در لیست ۱۰۰ فوتبالیست برتر قرن بیستم از دید مجله ورلدساکر را در کارنامه دارد. با این حال فوتبال ملی رومانی منتظر می‌ماند تا فوتبالیستی با استعداد و شور و اشتیاق گئورگی حاجی پیدا کند.
