قطعاً هواداران آرسنال در آینده از دهه ۲۰۱۰ به‌عنوان سال‌های بدی برای تیم یاد خواهند کرد اما در همین مدت اندک هم چند بازیکن جذاب به باشگاه آمده‌اند که باعث دلخوشی همین هواداران شده‌اند. از اواخر دهه قبل یعنی حتی پیش از شروع سال ۲۰۱۰، توپچی‌ها دیگر نتوانستند موفقیت‌های بی‌نظیر سال‌های ابتدای قرن بیست و یکم را تکرار کنند.
نگاهی به بهترین خرید های آرسنال در دهه اخیر
آن تیم شکست ناپذیر و بازیکنان اسطوره‌ای مثل تیری هانری، رابرت پیرس، پاتریک ویرا و امثال آنها دیگر هرگز در پیراهن قرمزهای شمال لندن دیده نشدند، حتی جلوه‌ای از آنها هم دیگر در استادیوم امارات دیده نشدند. آرسنالی که زمانی بدون تحمل حتی یک شکست قهرمانی لیگ برترانگلیس را تجربه کرده بود در سال‌های اخیر حتی دیگر از جمع چهار تیم برتر یا تاپ فور هم خارج شده است. البته نباید از افتخارات این تیم در جام حذفی انگلیس در آخرین سال‌های که آرسن ونگر در رأس امور قرار داشت غافل شد. اما در همین سال‌های ناکامی، حتی با وجود آنکه عملکرد باشگاه در زمینه نقل و انتقالات هم در بهترین حالت نبوده است، بازیکنانی پیراهن آرسنال را برتن کردند که توانستند با ارائه بهترین عملکرد خود، دل هواداران را بربایند. در این مطلب با یکدیگر تعدادی از بهترین خریدهای تاریخ آرسنال را با یکدیگر مرور خواهیم کرد.
۱- لورن کوشیلنی
درست است که دوران حضور کوشیلنی در آرسنال با تلخی به پایان رسید اما برای همه واضح است که در دهه اخیر هیچ مدافع دیگری با ثبات و دوام این بازیکن فرانسوی در امارات دیده نشده است. او با رقم اندک هشت و نیم میلیون پوند از باشگاه لوریان خریداری شد. در سال‌های حضور در شمال لندن، کوشیلنی از یک بازیکن بی‌نام و نشان به مدافعی باتجربه تبدیل شد. او برای تیم ملی فرانسه ۵۱ بازی انجام داده است و در آرسنال حتی به بازوبند کاپیتانی نیز رسید. کوشیلنی شماره ۶ آرسنال را از یک مدافع کاملاً معمولی به‌نام فیلیپه سندروس به ارث برد و حداقل درباره‌اش می‌توان گفت از پولی که ونگر و آرسنال برایش پرداخت کردند ارزش بیشتری داشت.
۲- الکس اوکسلید چمبرلین
ارزیابی عملکرد الکس اوکسلید جمبرلین در زمان حضورش در آرسنال کار چندان آسانی نیست. با توجه به آنکه چمبرلین به‌عنوان یک بازیکن کاملاً مستعد و ۱۷ ساله از ساتهمپتون به خدمت گرفته شد، شاید بتوان گفت که این بازیکن هرگز نتوانست در شمال لندن تمام پتانسیل‌های خودش را نشان بدهد و البته همیشه در گزند مصدومیت‌های مختلف قرار داشت. با این وجود، چمبرلین در لحظات بسیاری خودش را اثبات کرد. این بازیکن در آخرین فصل کامل حضور خود در شمال لندن و پیش از آنکه باشگاه را به مقصد لیورپول ترک کند، در بازی‌های مراحل نیمه نهایی و فینال جام حذفی برای تیم عملکردی محوری داشت. همچنین یکی از نکات مثبت دیگر درباره چمبرلین این است که باشگاه سابقش هنوز برای او اهمیت دارد؛ چمبرلین پس از گل زدن به آرسنال در بازی لیگ کاپ فصل جاری خوشحالی نکرد، خودش در این رابطه می‌گوید:
این چیزی بود که خودم همیشه می‌دانستم انجامش خواهم داد. من برای باشگاه سابقم و هوادارانش احترام کاملی قائل هستم. من دوست دارم همیشه احترام بالایی به آرسنال نشان بدهم و دلیلش کارهایی است که آنها زمان حضورم در آنجا برای من انجام دادند.
۳- پر مرته ساکر
دو هفته قبل از فینال جام حذفی سال ۲۰۱۷، به مرته ساکر اجازه داده شد که به تعطیلات برود. در آن زمان، برای ۳۹۲ روز می‌شد که مدافع بلند قامت آلمانی در ترکیب ابتدایی تیم قرار نگرفته بود. آرسنال قرار بود در یک بازی حساس برابر قهرمانان لیگ یعنی چلسی در استادیوم ومبلی بازی کند و در آن برهه، لورن کوشیلنی، شکودران موستافی و گابریل پائولیستا به انتخاب‌های اول ونگر در پست مدافع میانی تبدیل شده بودند. اما گاربریل و موستافی مصدوم شدند و کوشیلنی نیز در آخرین بازی فصل لیگ از زمین بازی اخراج شد و در همان بازی مرته ساکر توانست تنها حضور خود در آن فصل از مسابقات را که ۳۷ دقیقه طول کشید تجربه کند. مدافع سابق تیم ملی آلمان، با لقب BFG به‌عنوان عضوی از دفاع سه نفره در مقابل دیگو کوستا و ادن هازارد قرار گرفت. بماند که مرته ساکر تاکنون در دورا حرفه‌ای خود در دفاع سه نفره قرار نگرفته بود، بلکه حالا مجبور بود این کار را کنار ناچو مونرال و راب هولدینگ، بازیکن جوانی که فصل قبل از چمپیونشیپ و تیم بولتون واندرز به آرسنال آمده بود تجربه کند. لازم نیست به شما بگوییم در آن دیدار چه اتفاقی افتاد اما خود مرته ساکر پس از پایان بازی به خبرنگاران گفت:
هرگز دور اسم من را خط نکشید، دور اسم من را خط نکشید.
۴- میکل آرتتا
در ابتدا باید بگوییم که آرتتا که زمانی یک از بهترین مهره‌های خط میانی آرسنال محسوب می‌شد، حالا و در روزهای بسیار بد باشگاه با پیشنهاد سرمربیگری تیم روبه‌رو شده است. آرتتا زمانی که از اورتون به لندن آمد به‌عنوان یک هافبک میانی تهاجمی شناخته می‌شد اما در دوران حضور در آرسنال و زیر نظر آرسن ونگر، رفته رفته نقش یک بازیکن بازدارنده را پیدا کرد. او نشان داد که برای جنگیدن در میانه میدان ترسی ندارد و به همین دلیل بازوبند کاپیتانی را به به دست آورد. او به یکی از دو کاپیتاننی تبدیل شد که آرسنال را در دهه ۲۰۱۰ به جام رسانده‌اند. احتمالا او واقعاً الان شایسته این شغل سرمربیگری است.
۵- تیری هانری
تقریباً تمام افتخارات اصلی و دوران پرشکوه این اسطوره فرانسوی دنیای فوتبال به دهه ۲۰۰۰ بازمی‌گردد، زمانی که تمام تیم‌های لیگ را مثل آب خوردن از دم تیغ می‌گذراند. اما زمانی که در سال ۲۰۱۲ به‌طور قرضی به باشگاه بازگشت، یکی از احساسی‌ترین بازگشت‌ها را داشت. او چهار بازی برای باشگاه انجام داد و ۱ گل خاطره‌انگیز به ثمر رساند.
۶- هکتور بیرین
وقتی بیرین به‌عنوان یک نوجوان تها ۱۶ ساله از بارسلونا به آرسنال آمد، از این صحبت کرد که ونگر چگونه به او قول داده مسیری برای رسیدن به تیم اصلی را طی کند. هر مربی و هم بازیکن توانستند به این رویا جامه عمل بپوشانند. بیرین در انتهای نخستین فصل حضور خود در تیم اصلی، در پست دفاع چپ به متیو دبوشی ترجیح داده شد تا در فینال جام حذفی مقابل استون ویلا بازی کند. تنها پنج بازیکن این فهرست هنوز در آرسنال بازی می‌کنند و این مدافع کناری اسپانیایی حالا دیگر به کاپیتان دوم تیم تبدیل شده است و گذشته از آن آینده درخشانی پیش رو دارد.
۷- اولیویه ژیرو
نظرات مختلفی درباره این بازیکن خوشتیپ وجود دارد اما چیزی که در آن شکی نیست این است که اولیویه ژیرو مهاجمی بود که می‌توانست به‌طور منظم توپ را به تور دروازه حریفان بچسباند. ژرو در هر پنج فصل کامل حضور خود حداقل ۱۵ گل در رقابت‌های مختلف برای آرسنال به ثمر رساند و در دو فصل هم بیش از بیست گل زد. در سال ۲۰۱۵، ژیرو گل آخر را در جریان پیروزی برابر استون ویلا در فینال جام حذفی به ثمر رساند و در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۷ نیز برای گل‌های پیروزی‌بخش آرون رمزی پاس گل را مهیا کرد. ژیرو همچنین گل‌های زیبایی نیز به ثمر می‌رساند.
۸- سانتی کازورلا
سانتی کازورلا در آرسنال رفته رفته به یکی از محبوب‌ترین بازیکنان نزد هواداران تیم تبدیل شد. او در ماه نوامبر طی یک مصاحبه احساسی به نشریه ایندیپندنت گفت:
زمانی که شما در باشگاه بزرگی مثل آرسنال حضور دارید، تا وقتی که آنجا را ترک نکرده باشید درک نخواهید کرد که بودن در آن باشگاه چه معنایی دارد. من هرگز نتوانستم یک خداحافظی درست و حسابی داشته باشم. آرسنال بزرگترین باشگاه دوران حرفه‌ای من محسوب می‌شود که در آن بازی کردم و دلم برای همه چیز آن تنگ خواهد شد.
تماشای بازی کازولا برای همه لذت‌بخش بود و قطعاً تمام طرفداران آرسنال نیز دلتنگ او هستند.
۹- ناچو مونرئال
زمانی که آرسنال در ژانویه سال ۲۰۱۳، ناچو مونرئال را از مالاگا به خدمت کرفت بسیاری از هواداران به این انتقال شک داشتند. اما پس از انجام ۲۵۱ بازی برای باشگاه و وقتی که مونرئال به‌عنوان یکی از چهره‌های محبوب شمال لندن به اسپانیا بازگشت، خودش را به‌عنوان بازیکنی که تلاش کند و در زمان‌های دشوار بتوان روی او حساب باز کرد، اثبات کرده بود. او در زمان نیاز حتی در پست دفاع وسط نیز برای آرسنال به میدان رفت.
۱۰- مسوت اوزیل
شاید با توجه به حواشی فعلی، صحبت کردن از اوزیل و ستایش او کار چندان عاقلانه‌ای نباشد اما این هافبک تهاجمی بااستعداد موفق شده در زمان حضور خود در جزیره لحظات نابی از تکنیک و هوش بالای فوتبالی خود را به رخ بکشد. تام ویکتور، نویسنده وبسایت پلنت فوتبال، پیش از این در سال ۲۰۱۷ درباره اوزیل نوشته بود:
وقتی یک بازیکن این توانایی را داشته باشد که بازی فوتبال را آسان به‌نظر برساند. و زمانی که کار اندکی سخت بشود و چنین بازیکنی نتواند کار خودش را انجام بدهد، هواداران نیز بدون شک نگران خواهند شد. مخصوصاً آنکه اوزیل تنها بازیکن حال حاضر باشگاه است که توانایی انجام چنین کاری را دارد.
۱۱- الکسیس سانچز
این ارتش تک‌نفره که در طول سه فصل و نیم حضور خود در آرسنال به تمام خطوط دفاعی لیگ برتر آسیب زده بود، به‌خوبی در خاطر هواداران باقی مانده است. البته حالا وضعیت به کلی نه فقط برای آرسنال بلکه حتی برای خود الکسیس سانچز نیز فرق کرده است. به غیر از رابین فن پرسی هلندی، الکسیس سانچز تنها بازیکنی است که در دهه اخیر توانسته در یک فصل، ۳۰ گل برای آرسنال به ثمر برساند.
۱۲- پتر چک
پتر چک که در چلسی نام خود را به‌عنوان یکی از بهترین دروازه‌بان‌های تاریخ لیگ برتر مطرح کرد حتی می‌تواند نه فقط برای چلسی بلکه برای لیگ نیز در فهرست بهترین خریدها قرار بگیرد. زمانی که چک به آرسنال آمد، فقدان یک بازیکن بزرگتر در ترکیب تیم حس می‌شد. بازیکنان چندانی نبودند که بتوانند رهبری بقیه را به آنها سپرد اما چک با تجربه بالایش این شرایط را فراهم آورد.
۱۳- الکساندر لاکازت
زدن ۴۱ یک گل در ۱۰۰ بازی برای مهاجمی که زمان قابل توجهی از دوران حضور خود در آرسنال را باید با نیمکت‌نشینی کنار بیاید، اصلاً آمار بدی محسوب نمی‌شود. لاکازت موفق شده از دید هواداران جایزه بهترین بازیکن سال را هم دریافت کند.
۱۴- پیر امریک اوبامیانگ
در زمینه معدل تعداد بازی به ازای هر گل در تاریخ باشگاه آرسنال، تنها تیری هانری (۰.۶۸) آمار بهتری نسبت به مهاجم تیم ملی گابن ثبت کرده است. از نظر ریاضی هرکدام از گل‌های پیر امریک اوبامیانگ برای آرسنال در ۰.۶۵ بازی به ثمر رسیده‌اند. این رکورد اعجاب‌انگیز است و نکته جالب آنکه روند آتشین اوبامیانگ کماکان ادامه داد.
۱۵- متئو گوئندوزی
گوئندوزی کماکان جوان است و با وجود آنکه کمی دیوانگی در بازیش دیده می‌شود، هنوز چیزهای زیادی باقی مانده تا یاد بگیرد. در همین مدت اندکی که او به ترکیب اصلی راه یافته، پیشرفت به وضوح در بازی گوئندوزی دیده می‌شود. و نکته جالب آنکه آرسنال حالا نه فقط از نظر فنی بلکه از نظر روحی و روانی نیز به این جوان نیاز دارد. متئو گوئندوزی می‌تواند در آینده به یکی از رهبران بزرگ آرسنال تبدیل شود. تنها مسئله، گذر زمان و مراقبت صحیح از این استعداد است.
