فوتبال جهان | هفت بازیکن بزرگ که شروع خوبی در لیگ انگلیس نداشتند
برخی از بازیکنان بزرگ شروع خوبی در لیگ انگلیس نداشتند و که از سرشناس ترین آنها می‌توان به رابرت پیرس، تیری هانری و دیدیه دروگبا اشاره کرد. در زیر به هفت مورد از این بازیکنان می‌پردازیم.
از پیرس تا دیدیه دروگبا ؛ بازیکنانی که شروع خوبی در انگلیس نداشتند
تاریخ لیگ برتر انگلستان پر از بازیکنان و افسانه‌های بزرگ است. همواره از زبان بازیکنان مختلف، علاقه آنها به حضور در لیگ برتر شنیده شده است. بازی کردن ستارگان مختلف دنیای فوتبال در این لیگ شاید گاهی اوقات با شروع خوبی همراه نبوده باشد. فشار ناشی از گران بودن انتقال، فضای جدید و البته سبک متفاوت تیم‌ها در انگلیس شاید از دلایل جا نیفتادن بازیکنان بزرگ در ابتدای حضورشان در لیگ برتر محسوب شود. در مطلب زیر هفت بازیکن بزرگ را با یکدیگر مرور خواهیم کرد که در ابتدا شروع خوبی در تیم خود نداشتند اما در نهایت پس از سال‌ها تلاش به اسطوره تیم‌های خود تبدیل شدند.
۱. رابرت پیرس (آرسنال)
پیرس یک مثال کامل از بازیکنی خارجی است که برای ارائه نمایش‌های خوب خودش حداقل به یک فصل زمان نیاز دارد. پیرس قبل از حضور در آرسنال برای تیم‌های مارسی و متز به میدان رفت. وی پس از ملحق شدن به آرسنال یک قهرمانی جام حذفی و دو قهرمانی لیگ برتر را با توپچی‌ها تجربه کرد. پیرس همچنین برای تیم ملی کشورش یعنی فرانسه نیز در بین سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۴ در ۷۹ بازی ملی به میدان رفت و در جام جهانی ۱۹۹۸ و یورو ۲۰۰۰ همراه با خروس‌ها قهرمانی را تجربه کرد. او در سه فصل یعنی ۲۰۰۲-۲۰۰۱، ۲۰۰۳-۲۰۰۲ و ۲۰۰۴-۲۰۰۳ در تیم منتخب دنیا قرار گرفت. پیرس همچنین در میان ۱۰۰ بازیکن منتخب پله نیز قرار داشت و توسط هواداران آرسنال به‌عنوان هفتمین بازیکن بزرگ تاریخ باشگاه انتخاب شد. پیرس در بیشتر دوران حرفه‌ای خود در پست وینگ چپ بازی کرد اما می‌توانست در تمام پست‌های خط هافبک بدرخشد.
بیشتر بخوانید: ۱۳ انتقال پرحرف و حدیث دنیای فوتبال
اما زمانی که آرسنال در سال ۲۰۰۰ این مرد فرانسوی را از متز خرید، او برای عادت کردن به فضای لیگ برتر به زمان نیاز داشت. او حتی در ابتدا گفته بود که این لیگ برایش بیش از حد فیزیکی است. پیرس در فصل اول خود در ۳۳ بازی لیگ تنها چهار گل و هفت پاس گل ثبت کرد. در فصل پس از آن بود که اعتقاد راسخ آرسن ونگر به او بالاخره نتیجه داد. پیرس طی ۲۸ حضورش در لیگ، ۹ بار گلزنی کرد و ۶ پاس گل داد و در نهایت به آرسنال کمک کرد تا فاتح دوگانه داخلی شود. عملکرد پیرس در آن سال به حدی خوب بود که در واقع، علیرغم آنکه در ماه مارس دچار مصدومیت رباط صلیبی شد و به همین دلیل فصل برایش به پایان رسید، هنوز هم از طرف فوتبال‌نویسان و بازیکنان آرسنال به‌عنوان بازیکن برتر سال معرفی می‌شود. این بازیکن فرانسوی در سه فصل بعدی، هر بار تعداد گل‌های زده خود را دو رقمی کرد.
۲. لوییس سوارز (لیورپول)
شاید حضور لوییس سوارز در این فهرست کمی عجیب به نظر برسد اما از یاد بردن این موضوع که مهاجم اروگوئه‌ای زمانی که در پنجره نقل و انتقالاتی ژانویه ۲۰۱۱ به آنفیلد آمد شروع خیلی خوبی نداشت، شاید کمی راحت باشد. با وجود آنکه سوارز در اولین بازی لیگ خود برابر استوک سیتی گل زد و نمایشی امیدوارکننده داشت، در ۴۴ بازی ابتدایی خود برای لیورپول در لیگ برتر تنها ۱۵ بار دروازه حریفان را باز کرد. اما از فصل ۲۰۱۳-۲۰۱۲ بود که سوارز خودش را به عنوان یک بازیکن کلاس جهانی به دنیای فوتبال معرفی کرد. «ال پیستلرو» آن فصل در ۳۳ بازی لیگ ۲۳ گل زد و ۱۱ پاس گل برای هم‌تیمی‌هایش فرستاد و پس از آن در فصل درخشان ۲۰۱۴-۲۰۱۳ موفق شد ۳۱ بار راه دروازه حریفان را پیدا کند و ۱۷ پاس گل بدهد. در همان تابستان، بارسلونا برای خرید وی با ۸۲.۳ میلیون یورو تعلل نکرد. در ادامه بخشی از صحبت‌های سوارز درباره دوران حضور در لیورپول را بخوانید:
من عاشق لیورپول هستم. من در زمان بچگی برای رسیدن به جایگاهی که دارم زجر بسیاری متحمل شدم و حالا به طور ناعادلانه توسط رسانه‌های انگلیسی مورد هجوم قرار گرفته‌ام.
۳. تیری هانری (آرسنال)
اگر حتی تنها یک بازیکن وجود داشته باشد که بهترین مثال برای شروع نه چندان خوب یک خرید بزرگ محسوب شود، آن تیری هانری است. او که در سال ۱۹۹۹ با مبلغ قابل توجه ۱۱ میلیون یورو از یوونتوس خریداری شد، زمانی اولین گل خود در لیگ برتر را به‌ثمر رساند که هشتمین بازیش را تجربه می‌کرد. او همچنین چهار بازی بعد توانست اولین بریس خود را نیز ثبت کند. هانری در این مدت در پست مهاجم نوک و پستی که خودش در آن راحت‌تر بود یعنی مهاجم کناری به‌کار گرفته می‌شد. از ماه دسامبر به بعد بود که گل‌های هانری بیشتر و بیشتر شدند. این مرد فرانسوی علیرغم شروع کند خود موفق شد در اولین فصل حضورش در آرسنال، طی ۳۱ بازی لیگ، ۱۷ گل بزند و ۸ پاس گل هم ثبت کند. در آینده وضعیت بسیار بهتر شد؛ هانری طی هفت فصل و نیم بعد ۱۵۷ گل دیگر در ۲۳۳ بازی زد تا به یکی از بزرگترین بازیکنان خارجی تاریخ لیگ برتر تبدیل شود.
۴. دنیس برکمپ (آرسنال)
یکی دیگر از اسطوره‌های لیگ برتر و آرسنال یعنی دنیس برکمپ پس از انتقال با مبلغی بزرگ از اینتر میلان در سال ۱۹۹۵، برای زندگی و جا افتادن در انگلیس به اندکی زمان نیاز داشت. این بازیکن هلندی در نهایت برای به‌ثمر رساندن اولین گل خود برای باشگاه هفت بازی صبر کرد تا آنکه در برابر ساوتهمپتون دوبار دروازه حریف را گشود. همین شروع ضعیف برکمپ در انگلیس بود که باعث شد تا یک روزنامه در تیتر خود بنویسد: برگی یک هدر دادن پول بود. هرچند در فصل ۱۹۹۸-۱۹۹۷ یعنی اولین فصل کامل آرسن ونگر با قرمزهای لندن بود که مرد یخی شروع به ارائه نمایش‌های اعجاب‌انگیز خود کرد. او در ۲۸ بازی لیگ ۱۶ گل زد و ۱۱ پاس گل داد و به آرسنال برای کسب دوگانه کمک کرد. ستاره سابق آژاکس در نهایت به یکی از اساطیر باشگاه تبدیل شد و دوبار دیگر لیگ و سه جام حذفی دیگر را نیز همراه با این باشگاه کسب کرد.
۵. داوید دخیا (منچستر یونایتد)
کارنامه کلی داوید دخیا در منچستر یونایتد قطعا نام وی را به‌عنوان یکی از بزرگترین دروازه‌بان‌های تاریخ لیگ برتر تضمین خواهد کرد. اما این جاودانگی دخیا به‌آسانی به‌دست نیامد و شروعی دشوار داشت. پس از آنکه این دروازه‌بان اسپانیایی با مبلغ ۱۸.۳ میلیون پوند در سال ۲۰۱۱ از اتلتیکو مادرید به خدمت گرفت شد، شروع خوبی در انتظارش نبود. او در ابتدای مسیر خود مرتکب اشتباهاتی حیاتی شد تا بسیاری آمادگی بدنی وی و حتی آماده بودنش برای بازی در لیگ برتر را زیر سؤال ببرند. حتی در برخی از دیدارها فرگوسن تصمیم گرفت که دروازه‌بان دوم خود یعنی آندرس لینگارد را از ابتدا در ترکیب قرار بدهد. به گفته خود دخیا، یک لحظه تعیین‌کننده بود که همه‌چیز را تغییر داد. پس از آنکه وی موفق شد در جریان تساوی ۳-۳ برابر چلسی در همان فصل اول، ضربه آزاد خوان ماتا را مهار کند، دروازه‌بان یونایتد توانست چشمه‌ای از استعدادهای خودش را رو کند. دخیا در این رابطه می‌گوید:
این شاید لحظه تعیین‌کننده دوران حرفه‌ای من در یونایتد بوده باشد. پس از آن همه‌چیز بهتر و بهتر شد.
۶. داوید سیلوا (منچستر سیتی)
درست مثل هم‌وطنش داوید دخیا، داوید سیلوا نیز پس از آنکه در ترکیب منچستر سیتی شروعی خوب نداشت، در رابطه با توانایی‌های فیزیکی‌اش مورد تردید قرار گرفت. سیتی در سال ۲۰۱۰ او را به قیمت ۲۶ میلیون پوند از والنسیا به خدمت گرفت. این هافبک ریزنقش در چهار بازی اول لیگ تنها یک بار در ترکیب ثابت سیتیزن‌ها قرار گرفت تا بسیاری به این فکر بیفتند که شاید سیلوا برای بازی در انگلیس مناسب نیست. اما خود سیلوا به مطبوعات گفت که با عادت کردن به شرایط جدید، وضعیتش نیز بهتر خواهد شد، چه پیش‌بینی دقیق و درستی! سیلوا پس از ثبت چهار گل و هشت پاس گل در فصل اول حضورش در انگلستان، در فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۱ با دادن ۱۷ پاس گل در ۳۶ بازی، همراه با سیتی به اولین قهرمانی تاریخ باشگاه دست یافت. او حالا آخرین فصل حضور خود در استادیوم اتحاد را تجربه می‌کند و سه عنوان دیگر لیگ و شش کاپ داخلی دیگر را به کارنامه خود اضافه کرده است تا نام خود را به عنوان یکی از بهترین خارجی‌های تاریخ لیگ ثبت کرده باشد.
کدام فوتبالیست‌ها پس از بازنشستگی جزو ثروتمندترین‌ها هستند؟
برای خواندن این مطلب کلیک کنید
۷. دیدیه دروگبا (چلسی)
چلسی، دیدیه دروگبا را طی معامله‌ای به ارزش ۲۴ میلیون پوند در سال ۲۰۰۴ از مارسی خریداری کرد اما ستاره ساحل عاجی نتوانست بالافاصله ارزش‌های خود را ثابت کند. او در هشت بازی اول خود برای باشگاه در مسابقات لیگ تنها دو بار گل زد و پس از آن نیز به علت مصدومیت شش بازی از ترکیب دور بود. در انتهای فصل، ثبت ۱۰ گل در ۲۶ بازی لیگ، خیلی هم بد نبود اما برخی از رفتارهای عجیب و غریب وی در زمین بود که بر همه چیز سایه انداخت. دیدیه دروگبا فصل بعد ۱۲ گل برای آبی‌های لندن زد و پس از آن در فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۶ با ۲۰ گل عنوان آقای گلی را به نام خود ثبت کرد. او کمی بعد در فصل ۲۰۱۰-۲۰۰۹ بهترین آمار خود با زدن ۲۹ گل در لیگ برتر را برجای گذاشت. اما گلزنی تنها بخشی از تاثیر دیدیه دروگبا در سالهای حضورش در چلسی بود. او برای مربیانش این امکان را فراهم می‌کرد که بازیکنان دیگری را هم در کنار وی با بالاترین راندمان بازی بدهند، نفراتی مثل فلورن مالودا، نیکولاس آنلکا یا سالومون کالو. همچنین از تاثیر بزرگ دیدیه دروگبا در رختکن چلسی طی سالهای آخر حضور وی در باشگاه نیز نباید غافل شد.
