فوتبال جهان | ۱۳ انتقال پرحرف و حدیث دنیای فوتبال
برای خروج بازیکنان، هواداران یک تیم باید به این انتقال رضایت دهند اما چنین چیزی برای نقل و انتقالات بین رئال مادرید و بارسلونا و دیگر بازیکنان تیم های بزرگ ممکن نیست. در این مطلب از انتقال اشلی کول تا لوییز فیگو ، به ۱۳ انتقال جنجالی دنیای فوتبال می‌پردازیم.
از اشلی کول تا لوییز فیگو
۱۳ بازیکنی که به صورتی عجیب از تیم‌هایشان جدا شدند
امانوئل آدبایور (از آرسنال به منچسترسیتی – ۲۰۰۹)
آدبایور گلزنی تمام عیار بود و در فصل ۰۸-۲۰۰۷ موفق به ثمر رساندن ۳۰ گل در پیراهن آرسنال شد. فصل بعد اما به دلیل مصدومیت‌های متوالی‌اش با سرمربی تیم آرسن ونگر به مشکل خورد و او هم آدبایور را در ازای ۲۵ میلیون پوند به منچسترسیتی فروخت. آدبایور طی مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۸ گفت:
با آرسن ونگر در دفترش ملاقاتی داشتم و او به من گفت که آینده‌ام را در آرسنال نمی‌بیند و باید از تیم جدا شوم. بعد از اینکه به منچسترسیتی پیوستم، او را در کنفرانسی مطبوعاتی در لندن دیدم که اذعان کرد من بخاطر پول از تیم جدا شدم. از آن روز به بعد از آرسنال متنفر شدم.
در نتیجه آدبایور بعد از گلزنی برابر توپچی‌ها طول زمین را پیمود، مقابل هواداران سابقش به خوشحالی پرداخت و به صورت هم تیمی سابقش روبن فن‌پرسی هم ضربه‌ای زد. مهاجم کنونی قیصریه‌اسپور ترکیه درباره آن لحظه می‌گوید:
چه چیزی در سرم گذشت که آن کار را کردم؟ احساس یک زندانی آزاد شده را داشتم!
دیگو کاستا (از چلسی به اتلتیکومادرید – ۲۰۱۷)
وقتی‌که آنتونیو کونته طی پیامی به دیگو کاستا اعلام کرد که او دیگر جایی در ترکیب آبی‌ها ندارد هواداران چلسی نفس راحتی کشیدند. با وجود ۲۲ گل زده در همه رقابت‌ها و رساندن چلسی به دومین قهرمانی لیگش طی سه فصل، او را جدایی از چلسی را در پیش گرفته بود. کاستا انتقال به لیگ چین و نبرد با مربیان کارکشته این لیگ را نپذیرفت. کونته کاستا را به تیم برنگرداند و آلوارو مورتا را به عنوان جانشین او از رئال مادرید خرید تا دیگو عملاً مقابل باشگاه قرار گیرد. کاستا سرانجام تصمیم به بازگشت به اتلتیکویی گرفت که سال ۲۰۱۴ در ازای ۳۲ میلیون پوند از آن جدا شده و به چلسی پیوسته بود. با این حال او به دلیل محرومیت اتلتیکومادرید از فعالیت در پنجره نقل و انتقالاتی، تا سه ماه قادر به حضور در ترکیب روخی بلانکوس نبود. وی بعداً درباره چلسی گفت:
با توجه به راهی که چلسی در معاملاتش در پیش می‌گیرد، اشتباه کردم که به این تیم پیوستم.
سول کمپبل (از تاتنهام به آرسنال – ۲۰۰۱)
هواداران اسپرز هنوز هم علاقه‌ای به صحبت درباره سول کمپبلی که در سال ۲۰۰۱ به شمال لندن رفت و به آرسنال پیوست، ندارند. کمپبل ۴۴ ساله که حالا در تیم لیگ دویی ماکلزفیلد مربیگری می‌کند، محصول آکادمی اسپرز بود و طی ۹ سال حضورش در وایت هارت لین بیش از ۳۰۰ بار برای این تیم بازی کرد. کمپبل ظاهراً در دوران حضورش در تاتنهام اظهار کرده بود که هرگز به شمال لندن نخواهد رفت اما در نهایت با قراردادی آزاد به جمع توپچی‌ها پیوست تا در تیم ملی هم صاحب جایگاهی شود. مدافع سابق تیم ملی انگلیس توهین‌های هواداران سرسخت اسپرز و یهودی خوانده شدن از سوی آنها را تحمل کرد اما لبخند نهایی از آن او شد: سول در آرسنال موفق به کسب چهار جام، از جمله دو قهرمانی لیگ برتر شد.
پیر فن هویدونک (از ناتینگهام فارست به ویتسه – ۱۹۹۹)
فن هویدونک بعد از اینکه ناتینگهام فارست با انتقال او به هلند مخالفت کرد، از بازی کردن برای این تیم سر باز زد. این مهاجم هلندی در سال ۱۹۹۷ از سلتیک به فارست پیوست و به این تیم کمک کرد که به لیگ برتر برگردد. اما بعد از اینکه دیو باست هدایت تیم را به عهده گرفت، ارزش ۱۰ میلیون پوندی او را با “تلاش برای فروختن کاپوچینو با ۲۵ پوند” تشبیه کرد. در نهایت فن هویدونک بعد از اینکه ۱۱ بازی را از دست داد به تیم برگشت، باست شغلش را از دست داد و فارست در پایان فصل به چمپیونشیپ سقوط کرد تا پیر در تابستان آن سال به ویتسه بپیوندد.
دیدیه اندونگ و پاپی دیلوبوجی (ساندرلند – ۲۰۱۸)
سقوط ساندرلند به سطح سوم فوتبال انگلیس به این معنا بود که بسیاری از بازیکنان تیم راه خروج را در پیش می‌گیرند. دیدیه اندونگ گابنی و پاپی دیلوبوجی سنگالی تصمیم به پشت سر گذاشتن صف خروجی‌های تیم گرفتند و در تمرینات پیش فصل حاضر نشدند. دیلوبوجی یک ماه بعد به باشگاه برگشت اما در تست‌های پزشکی رد شد. اندونگ هم دیگر به تیم نیامد و باشگاه قرارداد این دو بازیکن را به دلیل نقض قوانین فسخ کرد.
ویلیام گالاس (از چلسی به آرسنال – ۲۰۰۶)
انتقال ویلیام گالاس به آرسنال و معاوضه‌اش با اشلی کول نیز روند بسیار طولانی‌ای را طی کرد. چلسی در اعلامیه‌ای اظهار کرد که این مدافع فرانسوی بعد از پنج سال حضور در تیم از بازی کردن برای آبی‌ها سر باز زده و به دلیل مشکلاتی که در قراردادش وجود دارد تیم را به گل به‌خودی زدن تهدید کرده است. گالاس بعد از مدتی با توپچی‌ها هم به مشکل خورد و به رقیب شمال لندنی آرسنالی‌ها یعنی تاتنهام پیوست.
لوییز فیگو (از بارسلونا به رئال مادرید – ۲۰۰۱)
در یکی از جنجالی‌ترین انتقال‌های تاریخ فوتبال، مادریدی‌ها با پرداخت بند آزادسازی لوییز فیگو موفق شدند او را از بارسلونا بخرند. لوییز فیگوی پرتغالی با انتقالی رکوردشکن به ارزش ۳۷ میلیون پوند به رقیب دیرینۀ بارسلونا یعنی رئال مادرید پیوست. او آغازگر دوران کهکشانی برنابئو بود و راه پیوستن زین الدین زیدان و رونالدو در دو تابستان بعدی را هموار کرد. بازگشت فیگو به نیوکمپ با بنرهای خوش‌آمدگویی نامحترمانۀ هواداران بارسلونا و پرتاب اشیای مختلف از جمله سر خوک در هنگام حضورش در کنار زمین برای ارسال ضربه کرنر همراه شد.
دیمیتار برباتوف (از تاتنهام به منچستریونایتد – ۲۰۰۸)
«خفه شو، ما به منچستریونایتد می‌رویم.» این‌ها جملاتی است که برباتوف بعد از اینکه مدیربرنامه‌اش از علاقه منچسترسیتی به او آگاهش ساخته بود، به زبان آورد. این انتقال برای مهاجم بلغاری تاتنهام مانند صعود به قله کوه بود. با این‌حال اسپرز، یونایتد و سر الکس فرگوسن را به دلیل عمومی کردن علاقه‌شان به این بازیکن (کاری که او همواره انکار می‌کند) محکوم کرد. ریاست باشگاه دنیل لوی هم از این کار یونایتد ناراحت شده بود اما این انتقال ۳۰ میلیون پوندی سرانجام در روز آخر نقل و انتقالات به وقوع پیوست؛ انتقالی که برباتوف به سبب مهندسی آن بسیار مورد تحسین قرار می‌گیرد.
کارلوس توز (از منچستریونایتد به منچسترسیتی – ۲۰۰۹)
کارلوس توز آرژانتینی در سال ۲۰۰۶، از کورینتیانس به فوتبال انگلیس وارد شد و یک سال بعد منچستریونایتد او را از وستهم خرید. با این‌حال بعد از اینکه توز طی دو فصل حضورش در اولدترافورد موفق به ثمر رساندن ۳۴ گل شد، پیشنهاد سر الکس فرگوسن مبنی بر تمدید قراردادش با یونایتد را رد کرد. ظاهرا باشگاه در زمان حضور توز در تئاتر رویاها نتوانست با او گفت و گو کند و به توافق برسد و به این ترتیب به رقیب همشهری پیوست. توز بعد از پیوستن به منچسترسیتی با بیلبورد جالب توجه «به منچستر خوش‌آمدی!» رو به رو شد.
دیمیتری پایت (از وستهم به مارسی – ۲۰۱۷)
پایت در دوران حضورش در لیگ برتر درخشان ظاهر شد اما با بازگشتش به مارسی پس از دو فصل حضور در شرق لندن موجب خشم هواداران چکش‌ها شد. باوجود اینکه او یک سال پیش از آن، قراردادش را به مدت پنج سال تمدید کرده و جوایز متعددی را به دست آورده بود، با اعلام سرمربی وقت وستهم یعنی اسلوان بیلیچ، این بازیساز فرانسوی علاقه‌ای به ادامه حضور در تیم نداشت و تصمیم به بازگشت به جنوب فرانسه گرفته بود. پایت اظهار کرد که بازی در ورزشگاه المپیک لندن برایش خسته‌کننده بوده و ادامه حضورش در آنجا آیندۀ فوتبالش را به خطر می‌انداخت.
یوهان کرویف (از آژاکس به فاینورد – ۱۹۸۳)
کرویف و آژاکس با یکدیگر پیوندی ابدی داشتند اما این فوق ستاره هلندی در انتهای دوران بازی‌اش به رقیب دیرینۀ آژاکس یعنی فاینورد پیوست و از حضورش در این تیم لذت برد. در سال ۱۹۸۳، کرویف دورۀ دوم حضورش در آژاکس را می‌گذراند؛ او نقش کمرنگ‌تری نسبت به دوره اولِ ۹ ساله‌اش در تیم داشت، جایی که او به عنوان یکی از بهترین فوتبالیست‌های تاریخ شناخته شد. هرچند که یوهان در همین برهه هم موفق به ثبت دوگانۀ با قهرمانی در لیگ و حذفی شد. پیشنهادی برای تمدید قرارداد به کرویف داده نشد و او با پیوستن به فاینورد به بهترین شکل ممکن این کار باشگاه آژاکس را تلافی کرد. کرویف در آخرین فصل فوتبالش پیش از بازنشستگی یک دوگانۀ داخلی دیگر را به دست آورد تا بازهم نشان‌دهندۀ تأثیرگذاری او در تیم‌هایش باشیم.
اشلی کول (از آرسنال به چلسی – ۲۰۰۶)
کول، یکی از بهترین دفاع چپ‌های تاریخ لیگ برتر بوده و در یکی از کثیف‌ترین انتقال‌های تاریخ حضور داشته است؛ جایی که ژوزه مورینیو و چلسی سعی کردند تا او را در سال ۲۰۰۵ به استمفوردبریج بیاورند. تلاش آبی‌ها برای راضی کردن کول جواب داد و او طی مصاحبه‌ای اظهار کرد بعد از اینکه از پیشنهاد دستمزد هفتگی ۵۵ هزار پوندی آرسنال برای تمدید قرارداد باخبر شده نزدیک بود تا با ماشینش تصادف کند. مورینیو سرانجام او را سال بعد در ازای ویلیام گالاس و مقداری پول نقد به خدمت گرفت؛ “کَشلی” طی دوران حضورش در استمفوردبریج هشت جام به دست آورد.
