از سانتیاگو برنابئو تا استادیوم ریباک؛ ایوان کمپو چگونه اسطوره بولتون شد؟

در این یادداشت نگاهی خواهیم انداخت به دوران ورزشی ایوان کمپو اسطوره تیم بولتون که دوران خوبی در این تیم داشت.

ایوان کمپو ، اسطوره تیم بولتون

کسی که پس از جدایی از یک باشگاه تا سال‌ها به یاد آورده می‌شود و به او احترام گذاشته می‌شود قطعاً بازیکن خاصی است. چنین بازیکنی معمولاً یک فوتبالیست نمونه است که از بچگی در یک باشگاه رشد کرده است مثل استیون جرارد، متیو له تسیه یا جان تری، کسی که خود را فدای یک باشگاه کرده و تنها به آن عرق دارد. گاهی اوقات هم چنین بازیکنی می‌تواند یک گلزن یا مهره مهم خارجی باشد مثل پائولو دی کانیو، اسوالدو آردیلس یا حتی اریک کانتونا.

به ندرت پیش می‌آید که بازیکنی خارج از این دو دسته به قهرمان باشگاه خود تبدیل شود. با این وجود هر از چند گاهی پیش می‌آید که یک بازیکن که چهره و شخصیت چندان جا افتاده‌ای در باشگاه ندارد به مرور زمان با هواداران و سایر هم‌تیمی‌ها ارتباط خاصی پیدا می‌کند و همین هم باعث می‌شود تا او به جایگاه خاصی در باشگاه برسد. یکی از این شرایط در تیم ساده اما قدیمی بولتون رخ داده است، قهرمان غیرعادی باشگاه بدون شک یک بازیکن اسپانیایی به نام ایوان کمپو بوده است. کمپو با آن مدل موی افرو معروف خود ۴ سال خاطره‌انگیز را در استادیوم ریباک رقم زد. او در تمام این مدت به شهر و باشگاه بولتون یک عشق خاص داشت.

ایوان کمپو در تاریخ ۲۱ فوریه ۱۹۷۴ در شهر سن سباستین، مرکز ایالت باسک در کشور اسپانیا به دنیا آمد. سال‌های ابتدایی و نوجوانی فوتبال او به‌عنوان یک مدافع میانی ابتدا در لوگرونس و سپس در آلاوز سپری شد، باشگاهی که در همانجا زمانی که تنها ۱۸ سال داشت در فصل ۱۹۹۴-۱۹۹۳ پیشرفت بزرگی کرد و در سطح سوم لیگ اسپانیا نام خود را مطرح کرد. عملکرد درخشان و نوید دهنده کمپو در اولین فصل حضور خود به‌عنوان یک بازیکن بزرگسال در صحنه فوتبال، توجه استعدادیاب‌های باشگاه‌های بزرگ لالیگا را به خود جلب کرد. در نهایت والنسیا بود که حاضر به سرمایه‌گذاری رو او شد.

او متعاقباً در فصل ۱۹۹۵-۱۹۹۶ به یک تیم میانه جدولی لیگ یعنی رئال وایادولید قرض داده شد تا تجربه لازم برای رقابت در بالاترین سطح کسب کند. عملکرد او در ۲۴ بازی آن هم در یک تیم ته جدولی کاملاً قابل قبول بود. وایادولید در آن فصل وضعیت خوبی نداشت و در حالی که رافا بنیتز را پس از ۲۲ بازی و زمانی که تیم به ته جدول چسبیده بود از کار برکنار کرد، در نهایت توانست خودش را در لالیگا حفظ کند. کمپو در فصل ۱۹۹۶-۱۹۹۷ به والنسیا بازگشت. او ۲۵ بازی در آن فصل انجام داد و حتی یک گل هم به ثمر رساند اما نتوانست مربی وقت خفاش‌ها یعنی خورخه والدانو را متقاعد کند. والدانو معتقد بود که کمپو صلاحیت لازم برای حضور ثابت و بلندمدت در ترکیب تیم را ندارد. در نتیجه این مدافع جوان در تابستان ۱۹۹۷ از والنسیا جدا شد.

اما روزهای خوش کمپو نیز بالاخره از راه رسید. رئال مایورکا که تازه به لالیگا صعود کرده بود او را به خدمت گرفت و این تنها آغاز راه بود. کمپو همان فصل در لباس پالما یک زوج خوب را با مارسلینو الینا که بعدها به نیوکاسل پیوست تشکیل داده بود. مایورکا آن سال در مجموع تیم خوبی داشت، خوان کارلوس والرون گل سرسبد تیم بود. با این مجموعه از بازیکنان بود که مایورکا عملکرد خوبی داشت و در نهایت کار خود را با قرار گرفتن در رده پنجم لیگ و کسب سهمیه جام یوفا پایان داد. در همان تابستان، خاویر کلمنته استعدادهای خاص این مدافع جوان را دید و کمپو را برای حضور در فهرست نهایی تیم اسپانیا در جام جهانی ۱۹۹۸ انتخاب کرد اما پس از آنکه بازی اول اسپانیا در مرحله گروهی برابر تیم مستعد نیجریه با شکست فاجعه‌بار ۳-۲ همراه شد، کمپو نیز دو بازی بعدی را روز نیمکت سپری کرد.

پس از آنکه تیم ملی کشورش با عملکردی ناامیدکننده در دور گروهی از جام جهانی فرانسه حذف شد، کمپو که پس از آن تازه روی دور افتاده بود به واسطه عملکرد خوب خود در فصل گذشته به رئال مادرید پیوست. مربی قهرمان اروپا یعنی یوپ هاینکس آنچه را لازم بود از بازی کمپو دید و برای تبدیل کردن این بازیکن به یک مادریدیستا تمام تلاش خود را کرد. در آن تابستان که برخلاف سال‌های گذشته، سانتیاگو برنابئو نقل و انتقالات آرامی را سپری کرد، کمپو با مبلغ قابل توجه ۲.۶۵ میلیون یورو به رئال مادرید پیوست. اما وضعیت برای بازیکن اسپانیایی خیلی خوب پیش نرفت، او مدام از ترکیب تیم خارج می‌شد و به آن بازمی‌گشت و به همین ترتیب در طول پنج سال حضور در سانتیاگو برنابئو تنها ۶۰ بازی برای لوس بلانکوس انجام داد. البته این ناکامی برای کمپو که در تیمی سطح پایین‌تری همچون والنسیا آن را تجربه کرد چندان هم تلخ نبود. کمپو در حد توان خود برای کنار زدن دو نام بزرگ تلاش کرد، نام‌هایی که آن زمان جای خود را در ترکیب رئال به خوبی باز کرده بودند، یکی ایوان هلگوئرای کاربلد بود و دیگری کاپیتان وقت اسپانیا و رئال، چهره محبوب هواداران یعنی فرناندو هیرو بود.

برجسته‌ترین برهه در دوران حضور کمپو در رئال به ماه می ۲۰۰۰ بازمی‌گردد. زمانی که رئال مادرید در دیدار نهایی لیگ قهرمانان اروپا برابر والنسیا به پیروزی قاطع سه بر صفر دست یافت. فرناندو مورینتس، استیو مک‌منمن و رائول گل‌های کهکشانی‌ها را به ثمر رساندند و کمپو نیز ۹۰ دقیقه کامل را در کنار دو مدافع وسط دیگر تیم یعنی هلگوئرا و بازیکن سابق میدلزبورو و ناتینگهام فارست یعنی آیتور کارانکا به خوبی پشت سر گذاشت. کمی دو سال پس از آن دیدار، در ماه آگوست ۲۰۰۲، هواداران بولتون با یک خبر باورنکردنی روبه‌رو شده بودند. باشگاه بولتون از تیم رئال مادرید، هرچند با یک قرارداد قرضی، بازیکنی را به خدمت گرفته بود که در دوره‌ای عضو تیم اصلی رئال بود. این بازیکن کسی نبود جز ایوان کمپو. البته تمام هواداران با کمپو به طور کامل آشنا نبودند. بیشتر به این خاطر که آن زمان شبکات اجتماعی همچون توئیتر و اینستاگرام وجود خارجی نداشتند. آن زمان اخبار فوتبال و ورزش‌های مختلف از طریق تله تکست منتقل می‎شد.

آن بازی کمپو در ترکیب رئال مادرید که با پیروزی یک‌طرفه سفیدپوشان همراه بود شاید توجه تمام فوتبال‌دوستان را به خود جلب نکرد اما این باعث نشد که طرفداران بولتون ورود کمپو به هورویچ را جشن نگیرند. اولین بازی کمپو در لیگ برتر نزدیک بود برای هواداران تیم لندنی یک جشن بزرگ به همراه داشته باشد. کمپو در دقیقه ۸۷ حساب کار را ۲-۲ کرد اما تنها ۶۰ ثانیه بعد، امیل هسکی کسی که بعداً به بولتون پیوست، برتری را برای لیورپول مجدداً برقرار کرد. این بازیکن متولد باسک در کمک به بولتون واندررز برای تثبیت جایگاه تیم در فصل دوم حضور در لیگ برتر کمک بزرگی بود. در کنار او بازیکنان بزرگ دیگر مثل مهاجم نوک تیم ملی آلمان یعنی فردی بوبیچ و یوری ژورکائف بازیساز قهار فرانسوی که قهرمانی جام جهانی را کسب کرده بود نیز حضور داشتند و البته سم آلردایس، مربی معروف و سنتی فوتبال انگلستان نیز به خوبی توانست این مجموعه را مدیریت کرد.

کمپو در طول آن فصل قرضی، ۳۱ بازی انجام داد و دوبار گلزنی کرد. آن پیراهن سفید بولتون آنقدر به دل این مدافع نشست که او تصمیم گرفت برای ادامه ماجراجویی خود به انگلستان بازگردد. در آن بازگشت، هم‌تیمی‌ها، هواداران و البته سم آلردایس به گرمی از کمپو استقبال کردند. کمپو بعدها در مصاحبه با گیم بالاگ از آلردایس به عنوان پدر معنوی خود یاد کرد. قرارداد مدافع اسپانیایی با بولتون سه ساله بود و سم آلردایس نیز اعتقاد خود به این بازیکن را اثبات کرد. بر روی کاغذ، ایوان کمپو بزرگترین باشگاه جهان یعنی رئال مادرید را ترک کرده بود. جایی که در آن مربی جدید تیم و دست راست سابق سر الکس فرگوسن یعنی کارلوس کیروش، از کمپو خواسته بود که برای بازگشت به ترکیب اصلی تیم و پس گرفتن جایگاهش بجنگد. اما کمپو تمام این ماجراها را کنار گذاشت تا در لنکشایر، خانه جدید خود ماجراجویی کند. رابطه عاشقانه کمپو و واندررز از همان آغاز خاص بود.

آنچه در ادامه مسیر کمپو و بولتون قرار گرفت، ۱۲۰ بازی و ۱۲ گل در تمام رقابت‌ها بود. گل‌هایی که معمولاً پراهمیت بودند. همچنین لحظات خاطره‌انگیز دیگری نیز در طول چهار سال‌ونیم حضور کمپو در استادیوم ریباک رقم خورد. ابتدای کار کمپو در فوتبال سخت و خشن انگلیس شاید به عنوان یک مدافع میانی ناآماده شناخته می‌شود اما به مرور زمان، بازیکن سابق رئال به ماکه‌له‌له انگلیس تبدیل شد و با بازی‎های خوب خود در خط میانی لحظاتی به یاد ماندنی در خاطر هواداران بولتون ثبت کرد. یکی دیگر از لحظات فراموش‌نشدنی کمپو در پیراهن سفید بولتون، پاس در عمقی بود که گل دوم نیکولاس آنلکا به آرسنال را به همراه داشت. بولتون در آن دیدار توانست یک پیروزی شیرین ۳-۱ را در استادیوم خانگی مقابل شاگردان آرسن ونگر کسب کند. اما لحظات دیگری هم وجود دارند، مثل ضربه پایانی کمپو پس از گریز از تله آفساید روی پاس زیبای جی جی اوکوپا در پیروزی دلچسب بولتون مقابل وستهام یونایتد در استادیوم آپتون پارک. همچنین ضربه سر شجاعان کمپو که پیروزی را برای بولتون در ادوود پارک برابر بلکبرن روورز به دنبال داشت نیز هرگز از یاد علاقه‌مندان به فوتبال در انگلستان پاک نخواهد شد.

بولتون و کمپو در سال ۲۰۰۳ یک عملکرد درخشان را سپری کردند. آنها هرچند جام اتحادیه را با قرار گرفتن در رده دوم به پایان رساندند اما قطعاً این یک دستاورد بزرگ در تاریخ باشگاه بولتون بود. در همان زمان بود که استعداد بزرگ اوکوچا چشم رسانه‌ها را به خود جلب کرد. بولتون در دیدار فینال برابر میدلزبورو شکست خورد. پس از آن بود که با ورود مربی جدید، جایگاه کمپو نیز در بولتون به خطر افتاد. مربی جدید بولتون یعنی گری مگسون قرارداد جدیدی به کمپو پیشنهاد نداد تا او در نهایت از شمال غرب دور شود. پس از این جدایی کمپو نیز دیگر هرگز آن بازیکن سابق نشد. بعد از بولتون، کمپو یک دوره کوتاه را در ایپسویچ تاون سپری کرد. در نهایت دوران حضور کمپو در جزیره پس از انجام ۱۷ بازی در ایپسویچ به سر آمد. بازیکنی که یک حضور موفق در فینال لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کرده بود، چهار بازی ملی در ترکیب اسپانیا داشت و تمام فوتبال دوستان در سرتاسر اروپا زمانی لب به تحسین او گشوده بودند، بزرگترین افتخار خود را عشق ساکنان لنکشایر به خودش می‌دانست.

کمپو دست آخر فوتبال خود را در آ ای ک لارناکا در لیگ برتر کشور قبرس به پایان رساند. او در زمستان فوتبال خود در واقع یک بهار زیبا را زیر آفتاب مدیترانه سپری کرد. به هر حال، کمپو چند سال زیر باران سنگین انگلستان دوام آورده بود و کسی به این خاطر نمی‌توانست سرزنشش کند. کمپو در تابستان همان فصل در سن ۳۶ سالگی بازنشسته شد اما خاطرات شیرینی از خود برجای گذاشت. دوران حضور این بازیکن اسپانیایی در انگلستان همراه با جام نبود. در واقع تمام افتخارات کمپو با رئال مادرید به دست آمد. او در فصل ۲۰۰۱-۲۰۰۰ قهرمانی لالیگا را تجربه کرد، در سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۲ توانست همراه با کهکشانی‌ها بر بام اروپا بایستد و همچنین در سال ۱۹۹۸ با پیراهن رئال قهرمانی اینترنشنال کاپ را تجربه کرد. اما هیچکدام از این جام‌ها به اندازه تقریباً شش سال حضور در استادیوم ریباک برای کمپو خوشحال‌کننده نبود.

کمپو نمونه کاملی از بازیکنانِ قانعی است که تنها برای کسب افتخار وارد زمین نمی‌شوند بلکه فوتبال را به خاطر خود فوتبال دوست دارند و همین امر نیز باعث می‌شود تا بدون آنکه بتوانند جامی بالای سر ببرند تا سال‌ها میان هواداران یک تیم محبوب باشند.