از فلیکس ماگات تا کارور؛ بدترین سرمربی‌های لیگ برتر انگلیس در دهه اخیر
لیگ برتر انگلیس تعدادی از مربیان برتر دهه اخیر را در خود جای داد اما در هیچ شغلی، همه افراد بهترین نیستند. در این بین نام فلیکس ماگات هم دیده می شود.
از فلیکس ماگات تا کارور؛ بدترین مربیان دهه اخیر لیگ انگلیس
نویسندگان وبسایت فور فور تو، تمام اتفاقات ۱۰ سال اخیر لیگ برتر انگلیس را بررسی کرده‌اند و در نهایت ده‌تا از بدترین مربیان دهه ۲۰۱۰ این لیگ را انتخاب کردند. نامزدهای قرارگیری در این فهرست کم نبودند و انتخاب تنها ده نفر از میان مربیان بد ده سال اخیر پریمیر لیگ کار دشواری بود. از نامزدهای حضور در این فهرست که به اندازه کافی بد نبودند می‌توان ایین داوی (حتی نمی‌توان گفت او درست و حسابی مربی هال سیتی بود) و آورام گرانت اشاره کرد. همچنین آلن اروین و مائوریسیو پلگرینو نیز از گزینه‌هایی بودند که می‌توانستند به طور مشترک در رده یازدهم قرار بگیرند. این دو نفر حتی از نظر ظاهری هم برای مربیگری فوتبال مناسب نبودند. همچنین هر ۱۰ مربی بدتر (!) حاضر در این فهرست نماینده باشگاه‌های مختلفی هستند. در ادامه با بدترین مربیان دهه اخیر در لیگ برتر آشنا شوید:
۱۰- فلیکس ماگات
اگر از دیدن نام ماگات در ابتدای این فهرست شگفت‌زده شده‌اید بهتر است اندکی صبر داشته باشید. در نظر داشته باشید که فلیکس ماگات در سال ۲۰۱۴، نخستین مربی آلمانی لیگ برتر لقب گرفت. او به‌طور میانگین در تمام طول فصل همراه با فولام از هر بازی یک امتیاز کسب کرد. مشکل این بود که وقتی فولام ماگات را استخدام کرد، در سراشیبی سقوط قرار داشت. زمانی که مربی آلمانی به لندن آمد، فولام با ۲۰ امتیاز از ۲۶ بازی در رده بیستم قرار داشت (چهار امتیاز فاصله با منطقه امن) و در نهایت در ۳۸ بازی تیم با ۳۲ امتیاز نوزدهم شد (بازهم چهار امتیاز فاصله تا منطقه امن). فولام برای سقوط نکردن به چیزی بیشتر از یک پیشرفت نسبی نیاز داشت. ماگات همچنین از گران‌ترین خرید باشگاه تا آن زمان یعنی کوستاس میتروغلو چشم پوشید و دن برن ۲۰۱ سانتی‌متری را در پست فول بک بازی می‌داد، بازیکنی که حالا زیر نظر گراهام پاتر در برایتون در همان پست بازی می‌کند و از پاتر به این خاطر تمجید می‌شود!
اوساما السعیدی، بازیکن وقت استوک سیتی در یک دیدار برابر فولام آنقدر دن برن را عذاب داد که این مدافع با عجز از او خواست تا جناح بازی خود را عوض کند! به همین خاطر شاید تعجب کنید که پاتر چطور در فصل جاری برن را متقاعد کرده تا در همان پست به میدان برود. جدا از این‌ها مسئله پنیر هم در زمان ماگات سروصدا به‌پا کرد. پس از آنکه برد هانگلند، مدافع وقت فولام از ناحیه ران پا دچار مصدومیت شد، ماگات به او توصیه کرد تا از یک نوع پنیر خاص برای درمان پایش استفاده کند. کار به جایی رسید که فلیکس ماگات مسئول تدارکات تیم را مأمور کرد که برای خرید این پنیر به یک فروشگاه برود. کار به جایی رسیده بود که مدیران فولام به این نتیجه رسیده بودند که کاش با مربی قبلی، رنه مولنستین ادامه می‌دادند.
۹- باب بردلی
اولین بازی سوانزی تحت هدایت باب بردلی در اکتبر ۲۰۱۶ با شکست ۳-۲ برابر آرسنال در استادیوم امارات به پایان رسید و پس از آن بود که هواداران تیم ولزی دست به پیش‌بینی‌هایی از آینده تیم با بردلی زدند. آن نتیجه برابرآرسنال بد نبود. قوها با مربیگری بردلی به راحتی گل می‌زدند؛ پنج گل برابر کریستال پالاس، سه گل به ساندرلند و در ۸ دیدار از ۱۱ بازی تحت هدایت مربی آمریکایی موفق به باز کردن دروازه حریفان شدند. اما دلیل محکمی وجود دارد که بردلی تنها ۱۱ بازی در ولز دوام آورد. تیم بردلی به افتضاح‌ترین شکل ممکن گل می‌خورد. سوازی در ۱۱ بازی دوران بردلی ۲۹ گل دریافت کرد که به نوع خود یک رکورد محسوب می‌شود. شاید اگر بردلی یک فصل کامل در سوانزی مانده بود تعداد گل‌های خورده تیم به ۱۰۰تا می‌رسید. چنین اتفاقی در لیگ ۳۸ هفته‌ای انگلیس هنوز رخ نداده است.
۸- رمی گارد
گارد لایق کمی دلسوزی است. زمانی که به استون ویلا آمد، تیم در هفت بازی پیاپی لیگ برتر متحمل شکست شده بود (چیزی که برای مدتی رکورد باشگاه بود). آنها با یک ترکیب ضعسف از ۱۱ بازی چهار امتیاز کسب کرده بودند و در انتهای جدول رده‌بندی قرار داشتند. هیئت مدیره ویلا استعفا داده بودند و بنابراین کسی نبود که در ژانویه برای تیم مریض گارد بازیکن بخرد. همچنین قبل از آن، تلاش رمی گارد برای استفاده بیشتر از بازیکنان فرانسوی تیم در ترکیب اصلی او را به ایجاد باند فرانسوی در ویلا متهم کرد. در اولین حضور گارد بر روی نیمکت جردنز آماوی و ورتوت با گلزنی برابر منچسترسیتی یک امتیاز برای استون ویلا کسب کردند اما پس از آن تیم به رده‌های پایین جدول سقوط کرد. همچنین بازیکنان انگلیسی مربی قبلی، تیم شروود که از امثال لسکات، ریچاردسون و ریچاردز تشکیل شده بود عملکرد بدی تا قبل از پیدا شدن سروکله گارد نداشتند.
ویلا در دوران گارد در زمینه هجومی هم حرفی برای گفتن نداشت. در بیست بازی تحت هدایت مدافع سابق آرسنال، استون ویلا تنها ۱۲ گل زد. آنها همچنین ۱۲ بار باختند و با گارد ۱۲ امتیازز کسب کردند. بهترین گلزن تیم در زمان حضور مربی فرانسوی جردن آیو با سه گل بود. در رده دوم نیز روی جستد و گل به خودی‌های حریفان قرار داشتند! در نهایت طی فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۶، استون ویلا بیشتر از آنکه در لیگ پیروزی داشته باشد، مربی عوض کرده بود و تنها ۱۷ امتیاز کسب کردند، چهارمین امتیاز پایین در تاریخ لیگ برتر. شاید رمی گارد مقصر کامل ناکامی‌های استون ویلا در آن دوره نبود اما حداقل نیمی از دلیل خودش بود. همچنین رکورد هفت باخت پیاپی ویلا قبل از ورود گارد را فراموش کنید، این رکورد در زمان حضور این فوتبالیست سابق به ۱۱ شکست متوالی رسید.
۷- برایان لاز
برنلی تحت هدایت برایان لاز، در ۱۴ بازی از ۱۸ دیدار خود در لیگ برتر متحمل شکست شد. آنها در ماه ژانویه ۲۰۱۰ لاز را جایگزین اون کویل کردند. یکی از معدود پیروزی‌های برنلی در دوران این مربی، برد برابر یک تاتنهام نصفه و نیمه در روز آخر لیگ بود. آن پیروزی در حالی رقم خورد که تاتنهام میهمان بن آلنویک را درون دروازه قرار داده بود و کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را قطعی کرده بود اما در طرف مقابل سقوط برنلی به دسته پایین‌تر حتمی شده بود.
۶- پائولو دی کانیو
مربی قبلی و مربی بعدی این فهرست، نتوانستند تیم خودشان را در این لیگ نگه دارند و سقوط کردند اما دی کانیو موفق به این کار شد. هرچند این تنها موفقیت دی کانیو در ساندرلند است و البته پیروزی دلچسب و سه بر صفر برابر دشمن خونی ساندرلند یعنی نیوکاسل. اما این پیروزی تنها در روزهای خوب رخ داد. کارنامه مربیگری این بازیکن جنجالی ایتالیایی شامل حضور در سوییندون تاون (۲۰۱۱-۲۰۱۳) و ساندرلند (۲۰۱۳) می‌شود که اصلاً نشانه خوبی نیست. مربیان چندانی نیستند که پس از سپری کردن بهترین دوره خود، در ۴۵ سالگی وارد یک وقفه شش ساله شوند. ابتدای دوران دی کانیو در ساندرلند اصلاً خوب نبود، نایب رییس باشگاه، دیوید میلیبند از سمت خود استعفا داد در حالی که یکی از حامیان مالی باشگاه، با این ادعا که یک فاشیست (دی کانیو در زمان حضور لاتزیو با سلام نازی یک از گل‌های خود را جشن گرفته بود) مربی ساندرلند شده، به حمایت مالی خود از باشگاه پایان داد. دی کانیو ساندرلند را از سقوط نجات داد اما این نجات درست مثل آن بود که یک فرد زورگو قربانی خود را پس از هل دادن از لبه یک صخره بیرون کشیده باشد. زمانی که ساندرلند دی کانیو را استخدام کرد، تیم در رده شانزدهم قرار داشت و وقتی فصل به پایان رسید، آنها در رده هفدهم بودند.
پس از آن فصل ۲۰۱۳-۲۰۱۴ در حالی آغاز شد که ساندرلند و دی کانیو از هفت بازی هشت امتیاز کسب کردند و پس از آن از پنج بازی یک امتیاز گرفتند. سپس بعد از آنکه تعدادی از بازیکنان از دی کانیو به خاطر روش‌های آزاردهنده‌اش نزد مدیرعامل باشگاه شکایت کردند، دی کانیو از تیم اخراج شد. همچنین نمی‌توانیم پنجره نقل و انتقالاتی دی کانیو را نادیده بگیریم. کی سونگ یونگ و فابیو بورینی از بازیکنان قرضی دقیقه نودی بودند اما در مجموع این مربی ایتالیایی ۱۴ بازیکن را به باشگاه آورد. جوزی آلتیدور که پیش از پیوستن به ساندرلند در ۲۸ بازی برای هال سیتی یک گل زده بود، با پیراهن گربه‌های سیاه نیز در ۴۲ دیدار تنها یک گل به ثمر رساند. آندره دوسنا نیز به انگلستان بازگشت و در نهایت کارش از ساندرلند به لیتون اورینت رسید. همچنین چندین بازیکن دیگر هم وجود دارند که اکنون هیچکس اسم آنها را به خاطر ندارد.
۵- تری کانر
متأسف بودن برای کانر کار آسانی است. او شغلی را در اختیار گرفت که یک پیشرفت مالی قابل توجه برایش بود اما چهار امتیاز از ۱۳ بازی اصلاً قابل قبول نیست. اگر طی ۳۸ بازی با همین نسبت امتیاز کسب کنید باز هم از مجموع امتیازات دربی کانتی در فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۸ بهتر نتیجه خواهید گرفت اما آن تیم دربی کانتی نیز اصلاً وضعیت خوبی نداشت. نتایج افتضاح ولورهمپتون در فصل ۲۰۱۱-۲۰۱۲ در نمودار وضعیت باشگاه از کارنامه دوران مربیگری کانر بیشتر به چشم می‌آید. پس از یک تساوی ارزشمند برابر نیوکاسل در اولین حضور کانر روی نیمکت ولورهمپتون، ولوز در هفت بازی بعدی خود متحمل شکست شد، پس از آن سه تساوی و دو شکست دیگر، کارنامه ۱۳ بازی بدون پیروزی کانر در ولورهمپتون را تشکیل دادند.
۴- استیو کین
کین برای مدت یک سال و نه ماه مربی بلکبرن روورز بود اما این دوره برای کین بسیار طولانی‌تر بود. دوران مربیگری کین در یک تیم در این فهرست دو برابر هرکس دیگری است. او جایگزین سم آلردایس شد که تیم را در رده سیزدهم قرار داده بود و با رده هشتم یک امتیاز فاصله داشت. اما کین تأثیر منفی رو بلکبرن گذاشت. اما نتایج بسیار ضعیف کین با بلکبرن در جام حذفی و لیگ کاپ بالاخره به دوران کابوس‌وار کین در این باشگاه پایان داد.
۳- فرانک دی بوئر
فرانک دی بوئر، تنها پس از چهار بازی ابتدایی خود در فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۸ از مربیگری کریستال پالاس برکنار شد. کار به جایی رسیده بود که هادرزفیلد، تیمی که با گلزنی بیگانه بود، در سلهرست پارک با نتیجه ۳-۰ بازیکنان دی بوئر را درهم کوبید. مدیران پالاس با استخدام مربی هلندی قصد داشتند از سیستم سنتی آلردایس فاصله بگیرند و به فوتبال مالکانه روی بیاورند اما این تغییر رویکرد یک شکست کامل بود. دی بوئر در نقل و انتقلات نیز عملکرد خوبی نداشت تا یکی از کوتاه‌ترین دوره‌های مربیگری در سطح اول انگستان را تجربه کند.
۲- جان کارور
بیشتر مربیان اخراجی می‌توانند این بهانه را داشته باشند که تیم خوبی در اختیار نداشتند اما کارور یک تیم شایسته را راهی دسته پایین‌تر کرد. کارور زمانی که در اولین روز سال ۲۰۱۵ کار خود را آغاز کرد، نیوکاسل در رده دهم قرار داشت. آنها با دو امتیاز پشت سر لیورپول قرار داشتند اما با منطقه سقوط نیز دو امتیاز فاصله داشتند. کارور به‌عنوان مربی موقت سه دیدار را واگذار کرد، به یک تساوی دست یافت و سپس تا آخر فصل به‌عنوان مربی دائم انتخاب شد. زیر نظر کارور، نیوکاسل در ۱۹ بازی متحمل ۱۲ شکست شد که هشت‌تای آن متوالی بودند.
۱- یان سیوِرت
چهار باخت، یک پیروزی ۱-۰ در وقت تلف شده، ۸ باخت و دو تساوی، این کارنامه سیورت در انتهای فصل ۲۰۱۹-۲۰۱۸ در هادرزفیلد بود. هرچه انتقاد از هادرزفیلد شده باشد کم است. دیوید واگنر در کمال شگفتی تیم را به لیگ برتر آورد و لایق احترام بالایی بود اما سیورت همه چیز را نابود کرد. زمانی که باشگاه سیورت را استخدام کرد، از ۲۳ بازی ۱۱ امتیاز کسب کرده بودند و فصل را با ۱۶ امتیاز به پایان رساندند! از ۹ گلی که هادرزفیلد در ۱۵ بازی تحت نظر سیورت به ثمر رساند، سه گل در وقت‌های تلف‌شده وارد دروازه رقبا شدند و سه گل دیگر نیز در بازی‌هایی به ثمر رسیدند که تیم در آنها شکست خورد. در ماه مارس، سقوط هادرزفیلد حتمی شده بود. در حالی که ترکیب تیم هادرزفیلد چندان شایسته حضور در لیگ برتر نبود اما نباید فراموش کرد که آنها طی دو فصل حضور در بالاترین سطح انگلستان ۱۰۰ میلیون پوند خرج کردند که در آخر هیچ سودی برایشان نداشت.
