بزرگترین بازیکنان ناکام در قهرمانی جام جهانی فوتبال (بخش سوم)

یوهان کرایف، فرانس پوشکاش، پائولو مالدینی و لیونل مسی در لیست بازیکنانی هستند که نتوانستند افتخار قهرمانی در جام جهانی فوتبال را به دست آورند.

ناکام های جام جهانی فوتبال

با یکدیگر مروری خواهیم داشت بر ناکامان بزرگ جام جهانی:

فرانسه (۱۹۸۲)

آن‌ها جام را خوب آغاز نکردند. در روز به ثمر رسیدن بیست و هفتمین گل برایان رابسون، انگلیس ۳ بر ۱ پیروز شد و جین فرنکویس لوریس، هافبک دفاعی فرانسه به دلیل درگیری با میشل پلاتینی از تیم اخراج شد و باید به خانه برمی‌گشت. اما پلاتینی و آلین گیرس، طراح فوق‌العاده فرانسه به همراه جین تیگانا هنرنمایی خود را شروع کردند. آن‌ها کویت، اتریش و ایرلند شمالی را شکست دادند تا به یک نیمه‌نهایی کلاسیک مقابل آلمان غربی رسیده باشند. با خطایی که هرالد اشماچر روی پاتریک باتیسون انجام داد که منجر به شکستن دندان این بازیکن و بیهوش شدن وی شد، پلاتینی از روی نقطه پنالتی و خیلی زود پاسخ گل پیر لیتبارسکی را داد. در وقت‌های اضافه فرانسه ۲ گل زد اما شاید همان از دست دادن لوریس موجب شد تا آلمان‌ها به بازی برگردند و در ضربا پنالتی پیروزی را از آن خود کنند.

دانمارک (۱۹۸۶)

گزارش فنی فیفا اغلب اوقات خوانده نمی‌شود اما جام جهانی ۱۹۸۶ را به خوبی برای دانمارک توصیف کرده است: تماشایی! گزارشگر دانمارکی تیم خود را غیرقابل تصور می‌خواند. بهترین بازیکن جوان جهان، مایکل لادروپ با ویلی پربن الکجیر که اغلب در بی دو نیمه سیگار می‌کشید زوج خوبی را تشکیل دادند. پسشت سر آن‌ها سورن لربی، فرانک آرنسن و یان مالبی و جسپر اولسون قرار داشتند. با وجود این همه بازیکنان دارای قابلیت دریبلینگ، آن‌ها آنقدر روان بازی می‌کردند که سبک بازی‌شان با توتال فوتبال هلند قیاس می‌شد. بعد از شکست ۱ بر ۰ اسکاتلند، آن‌ها ۶ بر ۱ اروگوئه را از پیش رو برداشتند و ۲ بر ۰ مقابل آلمان غربی پیروز شدند. در مرحله حذفی آن‌ها ۱ بر ۰ از اسپانیا پیش افتادند، اما پاس به عقب اشتباه اولسن، گل امیلیو بوتراگوئنو و از هم پاشیده شدن شالوده دانمارک موجب شد تا آن‌ها چهار گل دیگر بخورند و بازی ۵ بر ۱ به پایان رسید. رویای دانمارک پایان یافت.

ایتالیا (۱۹۹۰)

جام جهانی ۱۹۹۰ آخرین جام قبل از ممنوع شمرده شدن پاس رو به عقب بود که مانع از گلزنی مهاجمان می‌شد. این جام کمترین تعداد گل زده را دارد و شاید به خاطر دفاع ایتالیاست. آن‌ها در ۸ بازی ۶ گل زدند و تنها ۱ گل دریافت کردند. در حقیقت آن‌ها در یک سال ۱ گل خوردند: ایتالیا تیمی بود که والتر زنگا را در اختیار داشت و فرانکو بارسی، جوزپه برگومی و پائولو مالدینی نیز او را همراهی می‌کردند. علاوه بر این جوزپه جیانینی، روبرتو دونادونی و روبرتو باجو به همراه سالواتوره اشیلاچی، آقای گل مسابقات نیز دیگر بازیکنان ایتالیا را تشکیل می‌دادند. آن‌ها در نیمه نهایی با آرژانتینی بازی می‌کردند که دیگو مارادونا را در اختیار داشت. آن‌ها ۱ بر ۰ پیش افتادند و عقب نشستند اما نتوانستند مقالب کلودیو کانیگا مقاومت کنند و بازی مساوی شد. در مقابل، سرجیو گویکوچه دو مهار دیدنی در ضربات پنالتی داشت و قلب ایتالیایی‌ها را از کار انداخت!

آرژانتین (۱۹۹۴)

تیم‌های اندکی وجود دارند که مانند آرژانتین در هر یک از جام‌های جهانی نوآوری خاصی داشته باشند. تحت هدایت آلفیو باسیله، آرژانتین از آنتی فوتبال کارلوس بیلاردو به تیمی شبیه به تیم اوئیز منوتی، قهرمان جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ تبدیل شد. دیگو مارادونا مانند یک سگ کوچک و تندرو می‌دوید که فرناندو ردوندو، دیگو سیمئونه، کلودیو کانیگا و گابریل باتیستوتا او را همراهی می‌کردند. آن‌ها با بازی سرعتی و هوشمندانه یونان را ۴ بر ۰ از پیش رو برداشتندو سپس مقابل نیجریه ۲ بر ۱ پیروز شدند. اما تست ماده مخدر مارادونا مثبت درآمد و آن‌ها اعتماد به نفس خود را از دست دادند و بازی آخر مرحله گروهی را ۲ بر ۰ به بلغارستان واگذار کردند. در بازی بعدی ۳ بر ۲ از رومانی شکست خوردند تا تیم ناکام جام لقب گیرند.

یوگسلاوی (۱۹۹۴)

یوگسلاوی نتوانست به جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴ آمریکا صعود کند. آن‌ها در آخرین لحظات از حضور در جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۹۲ منع شدند و این کشور به کرواسی، اسلوونی، مقدونیه، بوسنی و هرزگوین و صربستان و مونته نگرو تقسیم شد. این افسوس بزرگ برای تیمی بود که در جام جهانی زیر ۲۰ سال ۱۹۸۷ توانسته بود مقام قهرمانی را بدست بیاورد. از آن کشور، کرواسی به یک چهارم نهایی یورو ۱۹۹۶ رسید و همچنین در مرحله نیمه‌نهایی ۱۹۹۸ فرانسه حاضر شد و هر یک از دفعات با اختلاف اندکی بازی را به حریف خود واگذار کرد. حالا تصور کنید ترکیب زیر را یوگسلاوی سابق در اختیار داشت. شما در مورد اسلاون بیلیچ، سینیسا میهایلوویچ، ایگور استیماچ و داریو سیمیچ در دفاع؛ رابرت پروسینچکی، دژان ساویسویچ، وونمیر بوبان، دراگان استوجکوویچ، ولادمیر جوگوویچ و الجوسا آسانوویچ در خط هافبک؛ و داور سوکر، دارکو پانکو و آلن بوکسیچ در خط حمله صحبت می‌کنید. آیا کسی می‌توانست این تیم را متوقف کند؟

آرژانتین (۲۰۰۶)

آرژانتین در جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ ارتش وحشتناکی داشت که لرزه بر اندام هر حریفی می‌انداخت: هرنان کرسپو، خاویر ساویولا، کارلوس توز و لیونل مسی، خوان رومان ریکلمه و پابلو آیمار. آن‌ها ساحل عاج را شکست دادند و سپس صربستان و مونته نگرو را با حساب ۶ بر ۰ از پیش رو برداشتند، در همین بازی دومین گل آن‌ها پس از رد و بدل کردن ۲۵ پاس به ثمر رسید. در مرحله حذفی، مکزیک اسیر والی ماکسی رودریگز شد تا آرژانتین در یک چهارم نهایی به مصاف آلمان میزبان برود. آرژانتین پیروز بازی بود تا اینکه خوزه پکرمن عقلش را از دست داد و در دقیقه ۳ تعویض انجام داد و ریکلمه و هرنان کرسپو از زمین خارج شدند. آلمان‌ بازی را مساوی کرد و در ضربات پنالتی پیروز شد. آرژانتینی‌ها هم مشت و لگد خود را به زمین بازی حواله کردند اما دیگر فایده‌ای نداشت!